Een decennium na de lokalisatie van Shin Megami Tensei: Devil Summoner: Soul Hackers, die zelf 15 jaar na de oorspronkelijke release kwam, is de niche-subserie teruggekeerd. Als de eerste gelijktijdige multiplatform-release van de franchise, streeft Soul Hackers 2 naar een breder publiek. Binnen dit nobele streven heeft Atlus een solide turn-based RPG gemaakt die bang is om zijn afkomst te omarmen.
Dingen zijn te geruststellend
Soul Hackers 2 verspilt geen tijd om in het vlees van zijn moeras-standaard plot te komen. In basistermen zijn er twee hoofdfacties: de Yatagarasu en de Phantom Society. De Yatagarasu zijn de nobele duivel die ridders in glanzend harnas oproept. Ze zijn er om burgers te beschermen tegen gevaar. Daarentegen is de Phantom Society een sekte die de wereld wil herscheppen door de bestaande te vernietigen. Dit kan alleen worden bereikt door de vijf verbonden samen te voegen, die spirituele manifestaties zijn die enorme macht verlenen aan hun verbondshouders. Er is ook een andere groep die bekend staat als Aion, wat in wezen een AI-netwerk is dat gegevens over mensen verzamelt.
Dit is waar hoofdrolspeler Ringo tussenbeide komt en een lichamelijke vorm aanneemt om in te grijpen in de vernietiging van de wereld, samen met de hulp van enkele mensen. Je zult de hele game proberen de plannen van de Phantom Society te dwarsbomen. Deze verouderde opstelling is geen inherente fout. Andere titels in de serie hebben elementaire verhaallijnen met archetypische personages. Het zijn slechts decors voor de meer esoterische elementen. Het bindweefsel is waar het uit elkaar valt.
De verhalende impact van een game hangt niet alleen af van de hoofdplot. Personages, schrijven, sfeer en symboliek dragen in belangrijke mate bij aan de beleving. Zelfs op zijn best, slaagde Shin Megami Tensei er altijd in om spelers geïnvesteerd te houden door zijn griezeligheid. NPC’s spuwden cryptisch woordkots, wat een scala aan onverwachte emoties opriep. Gecombineerd met sfeervolle muziek, geluidsontwerp en griezelige omgevingen, hebben Shin Megami Tensei-games altijd wat meer gewicht dan hun standaard verhaallijnen.
Deze intensiteit ontbreekt in Soul Hackers 2. De bijna futuristische kijk op de samenleving is tot de rand gevuld met slanke, weelderige architectuur en modieuze mensen die normale spraakmanierismen gebruiken. In combinatie met de over het algemeen energieke soundtrack en archetypische personages die weinig dimensionaal zijn, zijn de vibes van Soul Hackers 2 niet te onderscheiden in de zee van moderne en nabije toekomstige JRPG’s.
Zichzelf verzilveren met solide gameplay
Ondanks al zijn zielloosheid, gebruikt Soul Hackers 2 op zijn minst een solide turn-based vechtsysteem dat genre-fans geïnvesteerd zal houden. Net als elk ander Shin Megami Tensei-spel zijn elementaire weerstanden, buffs en debuffs cruciaal. Een keuze die zo simpel is als het casten van Sukukaja, waardoor het slag- en ontwijkingspercentage van je partij toeneemt, kan het verschil betekenen tussen je door een normale ontmoeting worstelen en relatief ongeschonden langskomen. Dit strekt zich uit tot het uitbuiten van elementaire zwakheden.
Het is heel goed mogelijk om vijanden vele niveaus voor je te vernietigen door hun zwakheden aan te vallen. Evenzo kunt u merken dat u in een uitputtingsoorlog zit als u geen aandacht schenkt aan weerstanden. In tegenstelling tot zoveel JRPG’s, zijn de systemen van Soul Hackers 2 ontworpen om door iedereen te worden gebruikt.
Dat wil niet zeggen dat Soul Hackers 2 moeilijk is. Het is zelfs een van de meest toegankelijke Shin Megami Tensei-games, de moderne Persona-titels niet meegerekend. Dat gezegd hebbende, het gaat nooit over in de automatische pilootmodus. Zolang je zijn systemen gebruikt zonder al te veel te slijpen, zul je genieten van een van de meest consistente moeilijkheidsgraden van de franchise gedurende de ongeveer 50 uur durende runtime.
Dit vechtsysteem zou niet kunnen bestaan zonder de sterren van de show – de demonen. Je kunt nog steeds demonen combineren en een aantal van de gewenste vaardigheden overdragen op een nieuw gefuseerde demon. Deze strijdgenoten krijgen nog steeds ongelooflijk langzaam ervaringspunten voorbij de eerste paar niveaus. Dit is gedurende de hele serie een bewuste ontwerpbeslissing geweest om spelers ertoe aan te zetten consequent demonen te rekruteren en te fuseren. Op je lauweren rusten is onmogelijk, waardoor je met regelmatige tussenpozen moet lijden onder de angel van het verliezen van vertrouwde demonen. Het beheren van je demonenvoorraad en hun vaardigheden is een van de meest boeiende onderdelen van de Soul Hackers 2-loop.
Als je bekend bent met hoe Shin Megami Tensei werkt, dan voegt Soul Hackers 2 een nieuwe rimpel toe door het gevestigde press-turn-systeem te vervangen door een stapelmechanisme. Elke misbruikte zwakte voegt een stapel toe aan je partij. Een sabbataanval wordt dan automatisch geactiveerd aan het einde van elke beurt, waarbij de schade die aan de andere kant wordt toegebracht, correleert met het aantal stapels dat tijdens die beurt is gebouwd.
Gezien het geautomatiseerde karakter biedt het niet zoveel keuzevrijheid en is het ook niet zo diep als het press-turn-systeem of zelfs de speciale aanval All-out Attack uit de Persona-serie. Toch is het een opwindend systeem op zich. Om te beginnen kun je upgrades aanschaffen die het aantal stapels dat voor elk type zwakte wordt gebouwd, vergroten. Interessanter is dat sommige demonen sabbatvaardigheden kunnen leren. Dit zijn extra effecten die kunnen optreden tijdens een sabbataanval.
Je hebt bijvoorbeeld een kans om elke vijand te vergiftigen na een sabbataanval of om de gezondheid van de partij te herstellen in verhouding tot de toegebrachte schade. Je zult uiteindelijk ook upgrades krijgen waarmee je stapels kunt bouwen op andere manieren, zoals het initiëren van hinderlagen. Dit stapelsysteem is Soul Hacker 2’s meest succesvolle nieuwe toevoeging. Ondanks dat het gemaakt is voor minder ervaren gamers, houden de spelergestuurde upgrades en het RNG-element door middel van de sabbatvaardigheden het spannend genoeg om op eigen benen te staan.
Aan de tas rommelen
Sommige concessies van de game voor een groter publiek, zoals het stapelsysteem, verlagen de vaardigheidsvloer terwijl ze toch interessant blijven. Het is jammer dat hetzelfde niet kan worden gezegd van de gereviseerde demon-onderhandelingen. Soul Hackers 2 verwijdert het al lang bestaande vermogen om demonen te rekruteren tijdens gevechten.
In plaats daarvan vindt de rekrutering van demonen plaats tijdens de verkenningsfase. Aan het begin van elke kerkerexcursie worden alle gerekruteerde demonen op verkenning gestuurd. In praktische termen heb je een willekeurige kans om vriendelijke demonen op elk punt op de kaart te vinden met een reeks interacties die kunnen leiden tot genezing, het verwerven van items of zelfs het krijgen van geld. Een zo’n interactietype omvat het rekruteren van demonen.
Wanneer je het juiste symbool boven je hoofd ziet, laat je door met de demon in kwestie te praten je kennismaken met een andere demon die zich bij je gezelschap wil voegen. Er is geen manier om van tevoren te weten welke demon je tegenkomt. Evenzo is deelnemen aan gevechten alles wat je kunt doen om je kansen te vergroten om een van deze interactietypes in een kerker te spotten.
Het eigenlijke onderhandelingsgedeelte is waar Soul Hackers 2 het doel mist. Het rekruteren van demonen voelde vroeger speciaal omdat er zoveel was om over na te denken. Sommige demonen zouden je een willekeurige reeks vragen stellen, waarbij de antwoorden volledig afhankelijk zijn van het persoonlijkheidstype van die specifieke demon. Als je met succes een demon het hof hebt gemaakt, kunnen ze nog steeds om items vragen – soms meer dan één type item. Zelfs daarna kon de demon nog steeds besluiten om weg te rennen, gewoon omdat hij dat wilde. Dat is niet eens ingaan op de maanfasen en demon-uitlijning die aanwezig zijn in sommige van de titels, die dicteerden hoe gemakkelijk het was om demonen het hof te maken, of zelfs welke überhaupt op je zouden reageren.
Soul Hackers 2 verwijdert al dit beenwerk. Elke demonenwerving werkt op precies dezelfde manier. De demon vraagt om een of andere bijdrage – of het nu een item, gezondheid of magie is. Als je ja zegt, wordt hij direct na het eerste verzoek aangesloten. Zeg je nee, dan loopt hij weg. Soul Hackers 2 verdunt het meest iconische element van de franchise.
Er is ook de introductie van lichte sociale sim-elementen, waarbij specifieke reacties tijdens het hoofdverhaal Ringo’s band met haar partijleden kunnen vergroten. Andere vereisten, zoals het voltooien van verzoeken, kunnen ook hangout-evenementen in de lokale bar ontgrendelen voor meer bindingskansen.
Deze verbindingspunten sluiten aan op de Soul Matrix, een optionele reeks kerkers die zich in de geest van elk personage afspelen. Naarmate je band met elk groepslid toeneemt, kun je verder komen door hun Soul Matrix, waardoor je op belangrijke punten personagespecifieke vaardigheden ontgrendelt. Dit is een interessant concept dat nooit doorzet. De Soul Matrix-kerkers van alle drie de personages hebben hetzelfde landschap en kleurenpalet, waardoor het hele systeem aanvoelt als een slog.
Wat is er met al het wachten?
Soul Hackers 2 heeft een laadtijdprobleem op de huidige generatie consoles. De gamewereld bestaat uit een reeks niet-verbonden gebieden die je naar believen kunt teleporteren via de wereldkaart. Verwacht laadtijden van meer dan 10 seconden op een PlayStation 5 bovenop weliswaar korte laadtijden die elke winkel in en uit gaan.
Dit ondanks beperkte locaties die er niet veel beter uitzien dan Persona 5, dat zelf is ontwikkeld met de PlayStation 3 in gedachten. Gezien de frequentie waarmee je tussen locaties en terug naar je veilige huis reist om te genezen, wordt dit een grote wegversperring. De hoeveelheid tijd die ik aan het wachten besteedde, zorgde ervoor dat ik de side-quests bijna helemaal wilde opgeven. Zelfs het laden van een opslagbestand vanaf de exacte locatie waar u zojuist hebt opgeslagen, kan bijna 15 seconden duren. De hoeveelheid wachten belemmert bijna elke potentiële stroomtoestand waarin je je anders zou bevinden.
Het vonnis
Soul Hackers 2 mist veel van de SMT-soul, namelijk in zijn sfeer. In dit opzicht voelt het als elke moderne JRPG op de markt. Het strippen van het demon-onderhandelingssysteem maakt deze homogenisering nog meer prikken. De ongewoon lange laadtijden op PS5 voegen alleen maar extra wrijving toe aan de spelerservaring.
Dat gezegd hebbende, Soul Hackers 2 is nog steeds geweldig om te spelen. Het repliceert veel van de beste basisprincipes van Shin Megami Tensei, zoals demon fusion en een vechtsysteem dat sterk afhankelijk is van buffs, debuffs en elementaire zwakheden. Het nieuwe stapelsysteem voegt ook wat extra pit toe aan de procedure. Als je bedenkt hoeveel games deze elementen overbodig maken, is dit een belangrijke prestatie.
Eindscore:
7,5 / 10