Er is meer dan 3.400 mijl tussen Marokko en Qatar, en toch voelt deze week aan als een buurtbijeenkomst voor de miljoenen langs die route die nu fel achter de mars van de Atlas Lions door de 2022 FIFA World Cup staan.
Alle anderen die in de kwartfinales van het WK leven, zijn er geweest / hebben dat gedaan / willen het wanhopig nog een keer doen. Elk van de zeven andere landen heeft in de halve finale gespeeld, zes hebben de finale bereikt, vier hebben de meest begeerde trofee in alle sporten gewonnen.
Marokko geniet echter niet alleen van hun exponentiële stijging van populariteit, vanwege het “Assepoester”-karakter van hun toernooiprestaties, die zaterdag worden voortgezet in de kwartfinales tegen Portugal.
Marokko is het team van de Arabische wereld geworden, wild toegejuicht door hun vele gepassioneerde fans die de reis naar Qatar maakten, maar ook duizenden uit andere Arabische landen die genieten van het feit dat een van hen voor het eerst de kwartfinales bereikt en graag de Lions gaat nog een stap verder, waar alleen Zuid-Amerikaanse en Europese teams over het algemeen optreden tijdens het moderne WK-tijdperk.
فرحة تأهل المنتخب الوطني لربع نهاية كأس العالم 🤩
Marokkaanse fans heten het nationale team van harte welkom na hun kwalificatie voor de kwartfinales 🥳#DimaMaghrib 🇲🇦 #TeamMarokko #FIFA wereld beker @pumavoetbal pic.twitter.com/zwm3ZRgrUB
— Équipe du Maroc (@EnMaroc) 6 december 2022
Het is bijzonder aangrijpend gezien de aanwezigheid van het toernooi voor het eerst in de Arabische wereld, waardoor meer fans uit de regio naar de wedstrijden zijn gekomen en naar het gebied in en rond Doha, waar het wordt gehouden.
Dit WK-optreden wordt ook alom gevierd als een overwinning voor het Afrikaanse spel. Er is geen kwartfinalist meer geweest van de CAF (Confederation of African Football) sinds 2010, toen Ghana de VS versloeg om door te gaan. Daarvoor waren er Senegal in 2002 en Kameroen in 1990.
Marokko’s spelers en coaches als groep maakten zich ook geliefd bij landen met een moslimmeerderheid door na hun overwinning op Spanje in de ronde van 16 te verzamelen en een traditioneel gebaar van gebed tot Allah te maken door op hun knieën te beginnen en vervolgens hun voorhoofd te buigen naar de grond. Enkele spelers droegen na afloop ook de Palestijnse vlag het veld op en de hele groep werd gefotografeerd met die vlag in het midden van de foto.
Marokko ontving woensdag felicitaties van de ministers van cultuur van 20 Arabische landen. Dit kwam naar voren tijdens de Conferentie van Ministers die verantwoordelijk zijn voor Culturele Zaken in de Arabische Wereld, gehouden in Saoedi-Arabië. De minister van cultuur, jeugd en communicatie van Marokko vertelde aan Morocco World News dat de ministers “grote vreugde en trots uitten over de prestatie van de Atlas Lions” en dat de hele Arabische wereld hun overwinning op Spanje vierde.
Sheikh Mohammed bin Rashid, vice-president van de Verenigde Arabische Emiraten en heerser van Dubai, tweette in het Arabisch: “Het onmogelijke is niet Marokkaans … Het onmogelijke is niet Arabisch … De leeuwenhartige mannen van Marokko, we zijn trots op je voor de hele wereld.”
المستحيل ليس مغربياً .. المستحيل ليس عربياً .. أسود ورجال المغرب 🇲🇦 بكم نفخر ونفاخر العالuct .. pic.twitter.com/zDwA1Tt7bA
— HH Sheikh Mohammed (@HHShkMohd) 6 december 2022
Koningin Rania van Jordanië vierde Marokko op Twitter: “Gefeliciteerd aan de Atlas Lions, jullie hebben ons verrukt”, schreef ze in het Arabisch. Toen voegde ze er in het Engels aan toe: “Wow Marokko, je hebt het weer gedaan!”
Er waren openbare vieringen in grote Europese steden zoals Londen, Parijs en Barcelona, en natuurlijk in grote Marokkaanse steden, maar ook in Arabische landen als Libië en de Verenigde Arabische Emiraten en natuurlijk Qatar, dat een aanzienlijke Marokkaanse allochtone bevolking samen met duizenden bezoekers voor dit toernooi.
Dit is moeilijk voor te stellen in een andere situatie. Zouden de fans van het Amerikaanse nationale herenteam zo enthousiast juichen voor Mexico als hun team werd uitgeschakeld en El Tri al zo ver was? Zal het team dat zaterdag verliest tussen Frankrijk en Engeland plotseling, figuurlijk gezien, het kanaal oversteken en beginnen te juichen voor de winnaar in de halve en finale?
Er wonen naar schatting 100.000 Marokkaanse expats en hun nakomelingen in de VS, en velen van hen reisden in juni naar Cincinnati om het Marokkaanse nationale team tegen de VS te zien spelen in een pre-WK vriendschappelijke wedstrijd. Ze maakten een overweldigend positieve indruk met hun passie voor het team van hun oorsprong maar tegelijkertijd voor hun geadopteerde huis.
Om het fenomeen Marokko te begrijpen, helpt het om te beseffen wat een zeldzame prestatie dit is, niet alleen voor dit specifieke team, maar voor alle Arabische landen.
Sinds 1970 zijn er 33 teams uit Arabische landen die zich hebben gekwalificeerd voor het WK, waaronder Qatar dit jaar, dat automatisch als gastland werd ingeschreven. Naast deze Marokkaanse kant wisten slechts twee anderen door te gaan naar de knock-outrondes: Marokko in 1986, dat zijn groep won met een 1-0-2 ‘record’; en Algerije in 2014, dat als tweede eindigde door 1-1-1 te gaan. Beide teams verloren in hun ronde van 16 wedstrijden: Marokko ’86 werd met 1-0 uitgeschakeld door West-Duitsland. Algerije ’14 werd met 2-1 uitgeschakeld door Duitsland na een doelpunt in de verlenging van Mesut Özil, net voordat er strafschoppen nodig waren.
Van de andere 30 teams eindigden er 20 als vierde in hun poule en 10 als derde. En 20 gingen naar huis zonder een wedstrijd te winnen. Dit Marokko heeft bijna een vierde zoveel overwinningen (drie) als alle andere Arabische landenteams in alle andere World Cups (13).
Hun prestatie is vooral verbazingwekkend, aangezien Marokko in augustus hun hoofdcoach Vahid Halilhodzic ontsloeg en hem verving Walid Regragui, die de leiding had over het nationale topclubteam, Wydad Casablanca.
Dat hielp bij het helen van een ernstige breuk met de bekendste Marokkaanse speler, Hakim Ziyech, die in Nederland werd geboren maar een aanbod om voor zijn thuisland te spelen afsloeg en koos voor zijn land van herkomst. Hij heeft nu 47 caps en 15 doelpunten, maar speelde al 15 maanden niet voor het nationale team voordat Regragui werd aangesteld.
Ziyech, een Champions League-winnaar met Chelsea, begon elk WK-duel aan de rechterkant van een frontlinie van drie man en droeg een doelpunt en een assist bij. Hij leidt ook het WK in een statistische categorie die ‘agressieve acties’ wordt genoemd. Dit zijn bewegingen – tackles, overtredingen, enz. – die plaatsvinden binnen twee seconden nadat een tegenstander de bal heeft ontvangen.
Ziyech speelt met de energie die zovelen in Arabische en Afrikaanse landen investeren in de opmars van Marokko. Het heeft alle Atlas Lions een lange weg afgelegd.